αγαπησιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αγαπησιάρης	η	αγαπησιάρα	το	αγαπησιάρικο
γενική	του	αγαπησιάρη	της	αγαπησιάρας	του	αγαπησιάρικου
αιτιατική	τον	αγαπησιάρη	την	αγαπησιάρα	το	αγαπησιάρικο
κλητική		αγαπησιάρη		αγαπησιάρα		αγαπησιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αγαπησιάρηδες	οι	αγαπησιάρες	τα	αγαπησιάρικα
γενική	των	αγαπησιάρηδων		—	των	αγαπησιάρικων
αιτιατική	τους	αγαπησιάρηδες	τις	αγαπησιάρες	τα	αγαπησιάρικα
κλητική		αγαπησιάρηδες		αγαπησιάρες		αγαπησιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αγαπησιάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀγαπησιάρης < ἀγάπησ(ις) + -ιάρης

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ɣa.piˈsça.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐γα‐πη‐σιά‐ρης

Επίθετο

αγαπησιάρης, -α, -ικο

1. ο επιρρεπής στον έρωτα , αισθηματίας, ερωτύλος, ερωτιάρης
2. αυτός που αγαπιέται εύκολα

   ≈ συνώνυμα: αξιαγάπητος, συμπαθητικός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη αγάπη

Δείτε επίσης

• ερωτιάρης

Μεταφράσεις

    αγαπησιάρης

αγγλικά : amorous (en)