διασκεδαστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διασκεδαστής	οι	διασκεδαστές
γενική	του	διασκεδαστή	των	διασκεδαστών
αιτιατική	τον	διασκεδαστή	τους	διασκεδαστές
κλητική		διασκεδαστή		διασκεδαστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκεδαστής < διασκεδάζω + -τής (πβ. αρχαία ελληνική διασκεδαστής με άλλη σημασία)

Ουσιαστικό

διασκεδαστής αρσενικό (θηλυκό διασκεδάστρια)

1. αυτός που διασκεδάζει ο ίδιος, που γλεντάει

   ≈ συνώνυμα: γλεντοκόπος

2. (επάγγελμα) αυτός που διασκεδάζει τους άλλους, που τους κάνει να περνάν καλά

   ≈ συνώνυμα: ψυχαγωγός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη διασκεδάζω

Μεταφράσεις

    διασκεδαστής

αγγλικά : merrymaker (en), entertainer (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	διασκεδαστής	οἱ	διασκεδασταί
γενική	τοῦ	διασκεδαστοῦ	τῶν	διασκεδαστῶν
δοτική	τῷ	διασκεδαστῇ	τοῖς	διασκεδασταῖς
αιτιατική	τὸν	διασκεδαστήν	τοὺς	διασκεδαστᾱ́ς
κλητική ὦ!		διασκεδαστᾰ́		διασκεδασταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διασκεδαστᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		διασκεδασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκεδαστής < διασκεδάννυμι + -τής < σκεδάννυμι

Ουσιαστικό

διασκεδαστής αρσενικό

1. διασκορπιστής
2. απερίσκεπτος, υπερβολικός