θεουργός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θεουργός	οι	θεουργοί
γενική	του	θεουργού	των	θεουργών
αιτιατική	τον	θεουργό	τους	θεουργούς
κλητική		θεουργέ		θεουργοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεουργός < ελληνιστική κοινή θεουργός < αρχαία ελληνική θεός + ἔργον

Προφορά

ΔΦΑ : /θe.uɾˈɣos/

Ουσιαστικό

θεουργός αρσενικό ή θηλυκό

• που συμμετέχει σε θεουργία, που επικαλείται τελετουργικά τη δράση ενός ή περισσοτέρων θεών, με ειδικότερο σκοπό την ένωση με το θείο και την τελειοποίηση του ατόμου

Συγγενικά

• θεουργία
• θεουργικός
• → δείτε τις λέξεις θεός και έργο

Μεταφράσεις

    θεουργός

αγγλικά : theurgist (en)