μηδισμός

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: Μηδισμός

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μηδισμός οι μηδισμοί
      γενική του μηδισμού των μηδισμών
    αιτιατική τον μηδισμό τους μηδισμούς
     κλητική μηδισμέ μηδισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

μηδισμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Μηδισμός < Μῆδ(ος) (Μήδος) + -ισμός[1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /mi.ðiˈzmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός: μη‐δι‐σμός

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

μηδισμός αρσενικό

  • (ιστορία) η συνεργασία με τους Πέρσες κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων (490 - 431 π.Χ.), η συμπαράταξη με τους Μήδους (συνεκδοχικά το περσικό κράτος), η υποστήριξή τους ή και απλώς η μίμηση του τρόπου ζωής τους, η προδοσία για οποιοδήποτε λόγο
    ο Θεμιστοκλής κατηγορήθηκε για μηδισμό κι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα, βρίσκοντας τελικά καταφύγιο στον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. «μηδίζω, μηδισμός» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)