πλεονάζων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πλεονάζων & πλεονάζοντας	η	πλεονάζουσα	το	πλεονάζον
γενική	του	πλεονάζοντος & πλεονάζοντα	της	πλεονάζουσας & πλεοναζούσης*	του	πλεονάζοντος
αιτιατική	τον	πλεονάζοντα	την	πλεονάζουσα	το	πλεονάζον
κλητική		πλεονάζων & πλεονάζοντα		πλεονάζουσα		πλεονάζον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πλεονάζοντες	οι	πλεονάζουσες	τα	πλεονάζοντα
γενική	των	πλεοναζόντων	των	πλεοναζουσών	των	πλεοναζόντων
αιτιατική	τους	πλεονάζοντες	τις	πλεονάζουσες	τα	πλεονάζοντα
κλητική		πλεονάζοντες		πλεονάζουσες		πλεονάζοντα
Ίδιες είναι οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -ων, -ουσα, -ον Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'τρέχων', Κατηγορία όπως «τρέχων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πλεονάζων < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πλεονάζων

Μετοχή

πλεονάζων, -ουσα, -ον

• μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος πλεονάζω που δεν είναι πια απαραίτητος, που περισσεύει

  {πχ}} Τα πλεονάζοντα τρόφιμα δίνονται σε φιλανθρωπικούς φορείς.

  άλλες μορφές: πλεονάζοντας

Συνώνυμα

• περίσσιος
• περιττός
• πλεοναστικός

Μεταφράσεις

    πλεονάζων

αγγλικά : excessive (en), redundant (en), surplus (en) γερμανικά : überflüssig (de) γαλλικά : superflu (fr), excédentaire (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	πλεονάζων	ἡ	πλεονάζουσᾰ	τὸ	πλεονάζον
γενική	τοῦ	πλεονάζοντος	τῆς	πλεοναζούσης	τοῦ	πλεονάζοντος
δοτική	τῷ	πλεονάζοντῐ	τῇ	πλεοναζούσῃ	τῷ	πλεονάζοντῐ
αιτιατική	τὸν	πλεονάζοντᾰ	τὴν	πλεονάζουσᾰν	τὸ	πλεονάζον
κλητική ὦ!		πλεονάζων		πλεονάζουσᾰ		πλεονάζον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πλεονάζοντες	αἱ	πλεονάζουσαι	τὰ	πλεονάζοντᾰ
γενική	τῶν	πλεοναζόντων	τῶν	πλεοναζουσῶν	τῶν	πλεοναζόντων
δοτική	τοῖς	πλεονάζουσῐ(ν)	ταῖς	πλεοναζούσαις	τοῖς	πλεονάζουσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	πλεονάζοντᾰς	τὰς	πλεοναζούσᾱς	τὰ	πλεονάζοντᾰ
κλητική ὦ!		πλεονάζοντες		πλεονάζουσαι		πλεονάζοντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πλεονάζοντε	τὼ	πλεοναζούσᾱ	τὼ	πλεονάζοντε
γεν-δοτ	τοῖν	πλεοναζόντοιν	τοῖν	πλεοναζούσαιν	τοῖν	πλεοναζόντοιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύων' όπως «τρέχων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

πλεονάζων, -ουσα, ον (ελληνιστική κοινή)

• μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος πλεονάζω