τρώγλη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τρώγλη	οι	τρώγλες
γενική	της	τρώγλης	των	τρωγλών
αιτιατική	την	τρώγλη	τις	τρώγλες
κλητική		τρώγλη		τρώγλες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρώγλη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τρώγλη

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtɾo.ɣli/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τρώ‐γλη

Ουσιαστικό

τρώγλη θηλυκό

1. σπηλιά στην οποία κατοικούσαν άνθρωποι χωρίς άλλη κατοικία
2. (μειωτικό) ανήλια, στενή και σε κακή κατάσταση (υπόγεια) κατοικία

Συγγενικά

• τρωγλοδύτης / τρωγλοδύτισσα
• τρωγλοδυτικός
• τρωγλοδυτισμός
• τρωγλοδυτώ
• → δείτε τη λέξη τρώγω

Μεταφράσεις

    τρώγλη

αγγλικά : den (en) , hole (en) , flea pit (en) γαλλικά : antre (fr) , bouge (fr) , taudis (fr) γερμανικά : Spelunke (de) εσπεράντο : domaĉo (eo) ρωσικά : отверстие (ru)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τρώγλη	αἱ	τρῶγλαι
γενική	τῆς	τρώγλης	τῶν	τρωγλῶν
δοτική	τῇ	τρώγλῃ	ταῖς	τρώγλαις
αιτιατική	τὴν	τρώγλην	τὰς	τρώγλᾱς
κλητική ὦ!		τρώγλη		τρῶγλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τρώγλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		τρώγλαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρώγλη, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < τρώγ(ω) + -λη

Ουσιαστικό

τρώγλη θηλυκό

1. (αρχική σημασία) τρύπα τρωκτικού, ποντικότρυπα
2. διάβρωση ή τρύπα σε τοίχο, όπου κάνουν τη φωλιά τους ζώα, π.χ. ποντίκια (ποντικότρυπα)
3. τρύπα, κοιλότητα
4. τρύπα σε ένδυμα που έγινε από ζώα (π.χ. ποντίκια)
5. σπηλιά

Συγγενικά

• δασύτρωγλος
• μυρμηκοτρώγλη
• τρωγλίτης
• τρωγλῖτις
• τρωγλοδύνων
• τρωγλοδυτέω
• τρωγλοδύτης
• τρωγλοδυτικός
• τρωγλοδύτις
• τρωγλόδυτος
• τρωγλοδύων
• τρωγλύδριον

Πηγές

• τρώγλη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τρώγλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.