φιάλη
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | η | φιάλη | οι | φιάλες |
γενική | της | φιάλης | των | φιαλών |
αιτιατική | τη | φιάλη | τις | φιάλες |
κλητική | φιάλη | φιάλες | ||
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- φιάλη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φιάλη και σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική fiole[1]
Προφορά
[επεξεργασία]- ΔΦΑ : /fiˈa.li/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : φι‐ά‐λη
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]φιάλη θηλυκό
- γυάλινο ή πλαστικό κυλινδρικό δοχείο με κλειστό λαιμό για υγρά, μπουκάλι, μποτίλια
- μεγάλο σιδερένιο δοχείο για αποθήκευση αερίων σε υγρή μορφή
- μία μονάδα αίματος για αιμοδοσία
- (αρχαιολογία, κεραμική) ανοιχτό ρηχό αγγείο σε σχήμα δίσκου, πιατάκι
- (αρχαιολογία, κεραμική) ραμφόστομη φιάλη: η "σαλτσιέρα" ή κύμβη
Συγγενικά
[επεξεργασία]Μεταφράσεις
[επεξεργασία] μποτίλια
Αναφορές
[επεξεργασία]- ↑ φιάλη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | |||
---|---|---|---|---|---|
φῐᾰλα- | |||||
ονομαστική | ἡ | φιάλη | αἱ | φιάλαι | |
γενική | τῆς | φιάλης | τῶν | φιαλῶν | |
δοτική | τῇ | φιάλῃ | ταῖς | φιάλαις | |
αιτιατική | τὴν | φιάλην | τὰς | φιάλᾱς | |
κλητική ὦ! | φιάλη | φιάλαι | |||
δυϊκός | |||||
ονομ-αιτ-κλ | τὼ | φιάλᾱ | |||
γεν-δοτ | τοῖν | φιάλαιν | |||
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. | |||||
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- φιάλη < αβέβαιης ετυμολογίας, πιθανόν συγγενής ρίζα με το φιαρός (στιλπνός, λιπαρός) ή τα "πίνω" και "πίων" (ελαιώδες, εύφορο)
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]φιάλη θηλυκό
- (κεραμική) αγγείο για διάφορες χρήσεις
- σκεύος σαν μικρή λεκάνη, για τηγάνισμα-βράσιμο
- φάτνωμα, κοίλο κόσμημα της οροφής, αναφέρεται και ως φιέλη
- (μεταφορικά) για την ασπίδα
- ⮡ φιάλη Ἄρεως (η ασπίδα)
Εκφράσεις
[επεξεργασία]- τό ἐκ φιάλης εἰσόδημα : πιθανόν όταν συγκέντρωναν χρήματα μέσα σε μια λεκάνη ή φιάλη
Συγγενικά
[επεξεργασία]- φιαλίδιον (υποκοριστικό)
- φιαλίς, φιαλίδος (υποκοριστικό)
- φιαλίσκος
- φιαλίσκη και φιαλίσκα (δωρικός τύπος, υποκοριστικό)
- φιαλόω (σκάβω σκάμμα σε σχήμα φιάλης)
Δείτε επίσης
[επεξεργασία]- φιάλῃ : τύπος του ρήματος "φιάλλω" που σήμαινε αναλαμβάνω ή καταπιάνομαι με κάτι
Πηγές
[επεξεργασία]- φιάλη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- φιάλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'νίκη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Σημασιολογικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αρχαιολογία (νέα ελληνικά)
- Κεραμική (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως η ομάδα 'γνώμη' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'δίκη' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δίκη' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 1ης κλίσης (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 1ης κλίσης θηλυκά (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις παροξύτονες (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις με άγνωστη ετυμολογία (αρχαία ελληνικά)
- Αρχαία ελληνικά
- Ουσιαστικά (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Κεραμική (αρχαία ελληνικά)
- Μεταφορικοί όροι (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)