ψήκτρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ψήκτρα	οι	ψήκτρες
γενική	της	ψήκτρας	των	ψηκτρών
αιτιατική	την	ψήκτρα	τις	ψήκτρες
κλητική		ψήκτρα		ψήκτρες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψήκτρα < αρχαία ελληνική ψήκτρα (για το ξύσιμο των αλόγων συνηθως)

Ουσιαστικό

ψήκτρα θηλυκό

1. η βούρτσα
2. βούρτσα για τον καθαρισμό και την λίπανση του κοίλου των πυροβόλων
3. ο χρωστήρας, το πινέλο

Μεταφράσεις

    ψήκτρα

τουρκικά : fırça (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ψήκτρᾱ	αἱ	ψῆκτραι
γενική	τῆς	ψήκτρᾱς	τῶν	ψηκτρῶν
δοτική	τῇ	ψήκτρᾳ	ταῖς	ψήκτραις
αιτιατική	τὴν	ψήκτρᾱν	τὰς	ψήκτρᾱς
κλητική ὦ!		ψήκτρᾱ		ψῆκτραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψήκτρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ψήκτραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψήκτρα < ψήχω

Ουσιαστικό

ψήκτρα θηλυκό

1. βούρτσα

   τὰ δὲ περὶ τὴν θεραπείαν ἐργαλεῖα, τὸ μὲν ἐκκαθαῖρον τὴν τρίχα πτερῷ ἐοικὸς ξύλον σπάθη, τὸ δὲ διακτενίζον σιδήριον πριονῶδες ὠδοντωμένον ψήκτρα. (Πολυδεύκης, Ονομαστικόν, 1, 185, 4)

2. εργαλείο με το οποίο έξυναν οι αθλητές στην αρχαιότητα το σώμα τους για να καθαριστούν, ξύστρα

   ≈ συνώνυμα: στλεγγίς

3. εργαλείο για το ξύσιμο του δέρματος ζώων (π.χ. αλόγων)

   ἑνὸς ἡμίσεος καθεψήσας, τὸ αὐτὸ ποίει, πρότερον τὸ δέρμα ψήκτρᾳ ἢ ὀστράκῳ ἀναδείρας καὶ ἐκτραχύνας. (Ιππιατρικά, 69, 14, 8)