Μελίτη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	Μελίτη	οι	Μελίτες
γενική	της	Μελίτης	των	Μελιτών
αιτιατική	τη	Μελίτη	τις	Μελίτες
κλητική		Μελίτη		Μελίτες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /meˈli.ti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Με‐λί‐τη

Ετυμολογία 1

Μελίτη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Μελίτη

Κύριο όνομα

Μελίτη θηλυκό, μόνο στον ενικό

• δήμος της αρχαίας Αθήνας

Δείτε επίσης

• Μελίτη Κεκροπίδας στη Βικιπαίδεια 

Ετυμολογία 2

Μελίτη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μελίτη θηλυκό

1. γυναικείο όνομα
2. οικισμός του νομού Φλώρινας

Μεταφράσεις

    Μελίτη

αγγλικά : Meliti (en)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

Μελίτη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μελίτη θηλυκό

• νησί της Μεσογείου, η Μάλτα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Μελῐτα- (& ῑ)
ονομαστική	ἡ	Μελίτη	αἱ	Μελίται & Μελῖται
γενική	τῆς	Μελίτης	τῶν	Μελιτῶν
δοτική	τῇ	Μελίτῃ	ταῖς	Μελίταις
αιτιατική	τὴν	Μελίτην	τὰς	Μελίτᾱς
κλητική ὦ!		Μελίτη		Μελίται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Μελίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Μελίταιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μελίτη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μελίτη [ῐ] θηλυκό

1. (ελληνική μυθολογία) γυναικείο όνομα, κόρη του Νηρέα
2. δήμος των Αθηνών

Συγγενικά

• Μελιτεύς

Πηγές

• Μελίτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.