Μοναστήρι

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το Μοναστήρι τα Μοναστήρια
      γενική του Μοναστηρίου των Μοναστηρίων
    αιτιατική το Μοναστήρι τα Μοναστήρια
     κλητική Μοναστήρι Μοναστήρια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /mo.naˈsti.ɾi/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Μο‐να‐στή‐ρι

Ετυμολογία 1

[επεξεργασία]
Μοναστήρι < μεταφραστικό δάνειο από την πρωτοσλαβική ѡ҆би́тѣл҄ь (obitěĺь), που σημαίνει μοναστήρι, μέσω της τουρκικής Manastır [< οθωμανική τουρκική مناستر (manastır)][1]

Κύριο όνομα

[επεξεργασία]

Μοναστήρι ουδέτερο, μόνο στον ενικό

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]

Ετυμολογία 2

[επεξεργασία]
Μοναστήρι < μοναστήρι

Κύριο όνομα

[επεξεργασία]

Μοναστήρι ουδέτερο

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Δείτε επίσης

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. «Κατά την αρχαιότητα παρά το Μ[οναστήριον]. έκειτο η π[όλις]. Ηράκλεια […]. Κατά τους βυζαντινούς χρόνους καταληφθείσα υπό των Βουλγάρων ωνομάσθη Βιτώλια […] Μοναστήριον ωνόμασαν την πόλιν οι Τούρκοι». Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν, τόμ. 9 (Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη, 1930), σ. 511.