Νικόπολις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Νικόπολῐς	αἱ	Νικοπόλεις
γενική	τῆς	Νικοπόλεως	τῶν	Νικοπόλεων
δοτική	τῇ	Νικοπόλει	ταῖς	Νικοπόλεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Νικόπολῐν	τὰς	Νικοπόλεις
κλητική ὦ!		Νικόπολῐ		Νικοπόλεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Νικοπόλει
γεν-δοτ	τοῖν		Νικοπολέοιν
Συνήθως στον ενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Νικόπολις < αρχαία ελληνική νίκ(η) + -ό- + -πολις

Κύριο όνομα

Νικόπολις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) ονομασία πολλών ελληνικών πόλεων , Νικόπολη

Δείτε επίσης

• Νικόπολη στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Νικόπολις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.