ανεμοταραχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανεμοταραχή	οι	ανεμοταραχές
γενική	της	ανεμοταραχής	των	ανεμοταραχών
αιτιατική	την	ανεμοταραχή	τις	ανεμοταραχές
κλητική		ανεμοταραχή		ανεμοταραχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανεμοταραχή < ανεμο- + ταραχή

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ne.mo.ta.ɾaˈçi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νε‐μο‐τα‐ρα‐χή

Ουσιαστικό

ανεμοταραχή θηλυκό

• δυνατός άνεμος, ανεμοθύελλα, θαλασσοταραχή (που προκαλείται από τον σφοδρό αέρα)

  ※  Δαρμένο από τα κύματα, ριχμένο δώθε κείθε από την ανεμοταραχή, να προχωρήσει δεν μπορούσε, γιατί είχε τον άνεμο ενάντια. (Πηνελόπη Δέλτα, Η ζωή του Χριστού (1925), Κεφάλαιο ΚΒ΄: Λιγόπιστε, γιατί Δίστασες

Συνώνυμα

• ανεμοζάλη

Αντώνυμα

• ανεμοσάλεμα

Μεταφράσεις

    ανεμοταραχή

→ δείτε τη λέξη ανεμοθύελλα