αρνητής
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | ο | αρνητής | οι | αρνητές |
γενική | του | αρνητή | των | αρνητών |
αιτιατική | τον | αρνητή | τους | αρνητές |
κλητική | αρνητή | αρνητές | ||
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- αρνητής < ελληνιστική κοινή ἀρνητής
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
αρνητής αρσενικό (θηλυκό αρνήτρια)
- αυτός που αρνείται κάτι, ο αρνούμενος, απαρνούμενος κάτι (φρόνημα, πίστη, αίσθημα)