βερύκοκκον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	βερύκοκκον	τὰ	βερύκοκκα
γενική	τοῦ	βερυκόκκου	τῶν	βερυκόκκων
δοτική	τῷ	βερυκόκκῳ	τοῖς	βερυκόκκοις
αιτιατική	τὸ	βερύκοκκον	τὰ	βερύκοκκα
κλητική ὦ!		βερύκοκκον		βερύκοκκα
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βερύκοκκον < → δείτε τη λέξη βερίκοκκον

Προφορά

ΔΦΑ : /veˈɾi.ko.kon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βε‐ρύ‐κοκ‐κον

Ουσιαστικό

βερύκοκκον ουδέτερο

• (φρούτο) άλλη γραφή του βερίκοκκον

  ※  Εἰς τὸ ἀμύγδαλον καὶ τὸ κάρυον, τρώγομεν τὸν σπόρον· εἰς τὸ ἀχλάδιον, τὸ ῥοδάκινον, τὸ βερύκοκκον τρώγομεν τὸ κρεατῶδες μέρος τοῦ περικαρπίου.

  Μιχαήλ Λάμπρου, Εγχειρίδιον στοιχειωδών γνώσεων εκ των επιστημών των τεχνών και της βιομηχανίας, Αθήνησι: Τυπογραφείον Αδελφών Περρή, 1872, σελ. 446

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .