κεραύνωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κεραύνωσῐς	αἱ	κεραυνώσεις
γενική	τῆς	κεραυνώσεως	τῶν	κεραυνώσεων
δοτική	τῇ	κεραυνώσει	ταῖς	κεραυνώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κεραύνωσῐν	τὰς	κεραυνώσεις
κλητική ὦ!		κεραύνωσῐ		κεραυνώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κεραυνώσει
γεν-δοτ	τοῖν		κεραυνωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεραύνωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κεραυνόω / κεραυνῶ + -σις

Ουσιαστικό

κεραύνωσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κεραύνωση

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κεραυνός

Πηγές

• κεραύνωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.