κληρωτίς

Νέα ελληνικά (el)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κληρωτίς	αἱ	κληρωτίδες
γενική	τῆς	κληρωτίδος	τῶν	κληρωτίδων
δοτική	τῇ	κληρωτίδῐ	ταῖς	κληρωτίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κληρωτίδᾰ	τὰς	κληρωτίδᾰς
κλητική ὦ!		κληρωτίς*		κληρωτίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κληρωτίδε
γεν-δοτ	τοῖν		κληρωτίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κληρωτίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κληρόω / κληρῶ + -τίς < κλῆρος

Ουσιαστικό

κληρωτίς, -ίδος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μορφή του κληρωτρίς: η κληρωτίδα

Δείτε επίσης

• και το μεσαιωνικό κληρωτικῶς

Πηγές

• κληρωτίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.