κουρελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κουρελής	οι	κουρελήδες
γενική	του	κουρελή	των	κουρελήδων
αιτιατική	τον	κουρελή	τους	κουρελήδες
κλητική		κουρελή		κουρελήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουρελής < κουρέλ(ι) + -ής

Προφορά

ΔΦΑ : /ku.ɾeˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κου‐ρε‐λής

ομόηχο: Κουρελής

Ουσιαστικό

κουρελής (θηλυκό κουρελού)

1. ντυμένος με κουρέλια
2. (μεταφορικά, μειωτικό) φτωχός

Συνώνυμα

• ρακένδυτος

Συγγενικά

• κουρελιάρης

Μεταφράσεις

    κουρελής

αγγλικά : down-at-heel (en)