μάγιστρος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μάγιστρος < λατινικά magister (άρχοντας, επιβλέπων)

Ουσιαστικό

μάγιστρος αρσενικό

1. (ιστορία) ανώτατο αξίωμα της ύστερη Ρωμαϊκή και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (μάγιστρος τῶν ὀφφικίων)

   → δείτε και τις λέξεις μαΐστωρ και μαΐστορας

2. (ιστορία) ανώτατος αρχηγός ιπποτικών ταγμάτων (μέγας μάγιστρος)
3. (παρωχημένο) έμπειρος τεχνίτης, μάστορας

Συγγενικά

• μάγος

Μεταφράσεις

    μάγιστρος

αγγλικά : magister (en), magister officiorum (en)

Πηγές

• μάγιστρος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• μάγιστρος στο lsj.gr.