μονάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μονάζω < αρχαία ελληνική μονάζω < μόνος+ κατάληξη -άζω

Ρήμα

μονάζω

1. ζω μόνος
2. (θρησκεία) ζω ως μοναχός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μόνος
• Ψαλμοί του Δαυίδ/ΡΑ (101.5) «ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματος».

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μονάζω	μόναζα	θα μονάζω	να μονάζω		μονάζοντας
β' ενικ.	μονάζεις	μόναζες	θα μονάζεις	να μονάζεις	μόναζε
γ' ενικ.	μονάζει	μόναζε	θα μονάζει	να μονάζει
α' πληθ.	μονάζουμε	μονάζαμε	θα μονάζουμε	να μονάζουμε
β' πληθ.	μονάζετε	μονάζατε	θα μονάζετε	να μονάζετε	μονάζετε
γ' πληθ.	μονάζουν(ε)	μόναζαν μονάζαν(ε)	θα μονάζουν(ε)	να μονάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μόνασα	θα μονάσω	να μονάσω		μονάσει
β' ενικ.		μόνασες	θα μονάσεις	να μονάσεις	μόνασε
γ' ενικ.		μόνασε	θα μονάσει	να μονάσει
α' πληθ.		μονάσαμε	θα μονάσουμε	να μονάσουμε
β' πληθ.		μονάσατε	θα μονάσετε	να μονάσετε	μονάστε
γ' πληθ.		μόνασαν μονάσαν(ε)	θα μονάσουν(ε)	να μονάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μονάσει	είχα μονάσει	θα έχω μονάσει	να έχω μονάσει
β' ενικ.	έχεις μονάσει	είχες μονάσει	θα έχεις μονάσει	να έχεις μονάσει
γ' ενικ.	έχει μονάσει	είχε μονάσει	θα έχει μονάσει	να έχει μονάσει
α' πληθ.	έχουμε μονάσει	είχαμε μονάσει	θα έχουμε μονάσει	να έχουμε μονάσει
β' πληθ.	έχετε μονάσει	είχατε μονάσει	θα έχετε μονάσει	να έχετε μονάσει
γ' πληθ.	έχουν μονάσει	είχαν μονάσει	θα έχουν μονάσει	να έχουν μονάσει

Μεταφράσεις

    μονάζω