νύμφευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	νύμφευση	οι	νυμφεύσεις
γενική	της	νύμφευσης*	των	νυμφεύσεων
αιτιατική	τη	νύμφευση	τις	νυμφεύσεις
κλητική		νύμφευση		νυμφεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, νυμφεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νύμφευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή νύμφευσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈniɱ.fef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νύμ‐φευ‐ση

Ουσιαστικό

νύμφευση θηλυκό

• παίρνω νύφη, σύζυγο

Συγγενικά

• νυμφεύω

→ και δείτε τη λέξη νύμφη

Μεταφράσεις

    νύμφευση

Πηγές

• «νυμφεύομαι (& νύμφευση)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)