πόρπη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πόρπη	οι	πόρπες
γενική	της	πόρπης	των	πορπών
αιτιατική	την	πόρπη	τις	πόρπες
κλητική		πόρπη		πόρπες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ρωμαϊκές πόρπες

Ετυμολογία

πόρπη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πόρπη < πείρω

Ουσιαστικό

πόρπη θηλυκό

1. (ενδυμασία) η αγκράφα της ζώνης για τη μέση, κυρίως η πολυτελής που είναι από μόνη της κόσμημα
2. (αρχαιολογία, κόσμημα) το κόσμημα με το οποίο συγκρατούσαν στους ώμους τον πέπλο και τον χιτώνα

   ≈ συνώνυμα: περόνη

3. καρφίτσα για τα μαλλιά

Συγγενικά

• πορπωτός

Μεταφράσεις

    πόρπη

αγγλικά : buckle (en) (1), fibula (en) (2)

Πηγές

• πόρπη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πόρπη	αἱ	πόρπαι
γενική	τῆς	πόρπης	τῶν	πορπῶν
δοτική	τῇ	πόρπῃ	ταῖς	πόρπαις
αιτιατική	τὴν	πόρπην	τὰς	πόρπᾱς
κλητική ὦ!		πόρπη		πόρπαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πόρπᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πόρπαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Βοιωτική πόρπη με γοργόνειο, του 6ου αι. π.Χ., Λούβρο

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• πόρπη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πόρπη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.