σκορπαλευρού

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σκορπαλευρού	οι	σκορπαλευρούδες
γενική	της	σκορπαλευρούς	των	σκορπαλευρούδων
αιτιατική	τη	σκορπαλευρού	τις	σκορπαλευρούδες
κλητική		σκορπαλευρού		σκορπαλευρούδες
Κατηγορία όπως «αλεπού» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκορπαλευρού < σκορπαλευρ(άς) + κατάληξη θηλυκού -ού

Προφορά

ΔΦΑ : /skoɾ.pa.leˈvɾu/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σκορ‐πα‐λευ‐ρού

Ουσιαστικό

σκορπαλευρού θηλυκό

• (οικείο) θηλυκό του σκορπαλευράς

  ※  ἐκτὸς ἄλλων εἶχε ρίψει μικράν τινὰ διαβολὴν εἰς ὑπήκοον τῆς πενθερᾶς της, ἐπὶ ἐλλείψει οἰκονομίας κατὰ τῆς ἀνδραδελφῆς της, καὶ τὴν εἶχε ὀνομάσει «σκορπαλευρού» […]

  Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Θάνατος της κόρης [διήγημα]

  ≋ ταυτόσημα: αλευροσκορπού

  ≈ συνώνυμα: σπάταλη → δείτε σπάταλος

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε σκορπαλευράς

    σκορπαλευρού

Πηγές

• σκορπαλευράς, σκορπαλευρού σελ.6581 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)