στενωπός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στενωπός	οι	στενωποί
γενική	της	στενωπού	των	στενωπών
αιτιατική	τη	στενωπό	τις	στενωπούς
κλητική		στενωπέ		στενωποί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στενωπός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στενωπός < στεν(ός) + -ωπός (ὢψ)

Ουσιαστικό

στενωπός θηλυκό

1. στενό πέρασμα, στενός δρόμος, φαράγγι
2. (μεταφορικά) κατάσταση που δείχνει περιορισμένη, δύσβατη και πιθανόν επικίνδυνη

Μεταφράσεις

    στενωπός

γαλλικά : défilé (fr), gorge (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• στενωπός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στενωπός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.