στρατοφύλαξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	στρατοφῠλᾰκ-
ονομαστική	ὁ	στρατοφύλαξ	οἱ	στρατοφύλακες
γενική	τοῦ	στρατοφύλακος	τῶν	στρατοφυλάκων
δοτική	τῷ	στρατοφύλακῐ	τοῖς	στρατοφύλαξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	στρατοφύλακᾰ	τοὺς	στρατοφύλακᾰς
κλητική ὦ!		στρατοφύλαξ		στρατοφύλακες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στρατοφύλακε
γεν-δοτ	τοῖν		στρατοφυλάκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στρατοφύλαξ < στρατο- + -φύλαξ

Ουσιαστικό

στρατοφύλαξ, -ᾰκος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (επάγγελμα, στρατιωτικός βαθμός) στρατιωτικός διοικητής

  ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 15.1, 46 @perseus.tufts.edu @wikisource

  παρέχει δὲ τὰ μὲν ὅπλα τοῖς στρατιώταις ὁ στρατοφύλαξ, τὰς δὲ ναῦς μισθοῦ τοῖς πλέουσιν ὁ ναύαρχος καὶ τοῖς ἐμπόροις.

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Ἀρριανός, Ἰνδική, 12.7 @scaife.perseus

  ἔνθεν οἵ τε ἄρχοντες αὐτοῖσιν ἐπιλέγονται καὶ ὅσοι νόμαρχοι καὶ ὕπαρχοι καὶ θησαυροφύλακές τε καὶ στρατοφύλακες, ναύαρχοί τε καὶ ταμίαι καὶ τῶν κατὰ γεωργίην ἔργων ἐπιστάται.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις στρατός και φύλαξ

Πηγές

• στρατοφύλαξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στρατοφύλαξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.