συμβίωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμβίωση	οι	συμβιώσεις
γενική	της	συμβίωσης*	των	συμβιώσεων
αιτιατική	τη	συμβίωση	τις	συμβιώσεις
κλητική		συμβίωση		συμβιώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμβιώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμβίωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμβίωσις < αρχαία ελληνική συμβιόω / συμβιῶ < σύν (συμ- + βίος

για τη βιολογία < μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική symbiose

Προφορά

ΔΦΑ : /siɱˈvi.o.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συμ‐βί‐ω‐ση

Ουσιαστικό

συμβίωση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συμβιώνω
  1. η ζωή δύο ή περισσότερων ανθρώπων ή έμβιων όντων κάτω από την ίδια στέγη
  2. (κατ’ επέκταση) η συνύπαρξη ανθρώπων σε οργανωμένη κοινωνία
  3. (βιολογία) η συνύπαρξη οργανισμών διαφορετικών ειδών

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη συμβιώνω

Δείτε επίσης

• συμβίωση (βιολογία) στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    συμβίωση

αγγλικά : cohabitation (en), symbiosis (en) γαλλικά : symbiose (fr), vie (fr)commune (fr), cohabitation (fr)