τέσσερις

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τέσσερις < από το αρχαίο τέσσαρες.

Αριθμητικό

τέσσερις αρσενικό ή θηλυκό, γενική: τεσσάρων

• κλιτή μορφή του αριθμητικού τέσσερα

Εκφράσεις

• να τον παν οι τέσσερις : να πεθάνει
• σε τέσσερις τοίχους : μέσα σε ένα δωμάτιο

Συγγενικά

• τέσσερα
• τεσσεράμισι
• τεσσερσήμισι, τεσσερισήμισι

Άλλες μορφές

• τέσσερεις

Μεταφράσεις

    τέσσερις

→ δείτε τη λέξη τέσσερα