τσιπλάκης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τσιπλάκης	οι	τσιπλάκηδες
γενική	του	τσιπλάκη	των	τσιπλάκηδων
αιτιατική	τον	τσιπλάκη	τους	τσιπλάκηδες
κλητική		τσιπλάκη		τσιπλάκηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσιπλάκης < (άμεσο δάνειο) τουρκική çıplak + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡siˈpla.cis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τσι‐πλά‐κης

Ουσιαστικό

τσιπλάκης αρσενικό

1. ο γυμνός
2. (μεταφορικά) ο φτωχός

Συγγενικά

• (επώνυμα)
  • Τσιπλακάκης
  • Τσιπλάκης
  • Τσιπλακίδης
  • Τσιπλακούδης
  • Τσιπλακούλης

Μεταφράσεις

    τσιπλάκης

→ δείτε τις λέξεις γυμνός και φτωχός

Πηγές

1. τσιπλάκης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
2. Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.