υπογραμματέας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	υπογραμματέας	οι	υπογραμματείς
γενική	του του/της	υπογραμματέα υπογραμματέως	των	υπογραμματέων
αιτιατική	τον/την	υπογραμματέα	τους/τις	υπογραμματείς
κλητική		υπογραμματέα		υπογραμματείς
Ο πρώτος τύπος της γενικής ενικού, μόνο για το αρσενικό. Ο δεύτερος τύπος, και για τα δύο γένη, είναι λόγιος.
Κατηγορία όπως «συγγραφέας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπογραμματέας < αρχαία ελληνική ὑπογραμματεύς

Προφορά

ΔΦΑ : /i.po.ɣɾa.maˈte.as/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐γραμ‐μα‐τέ‐ας

Ουσιαστικό

υπογραμματέας αρσενικό ή θηλυκό

• κατώτερος βαθμός ενός δικαστικού υπαλλήλου

Μεταφράσεις

    υπογραμματέας

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• υπογραμματέας - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)