φαφούτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φαφούτης	οι	φαφούτηδες
γενική	του	φαφούτη	των	φαφούτηδων
αιτιατική	τον	φαφούτη	τους	φαφούτηδες
κλητική		φαφούτη		φαφούτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαφούτης < (ηχομιμητική λέξη) (από την κακή άρθρωση των ηλικιωμένων που έχουν χάσει πολλά δόντια)

Προφορά

ΔΦΑ : /faˈfu.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φα‐φού‐της

Ουσιαστικό

φαφούτης αρσενικό (θηλυκό φαφούτα και φαφούτισσα)

• αυτός που έχει χάσει τα δόντια του

Συνώνυμα

• ξεδοντιάρης
• ξεδοντιασμένος
• νωδός

Συγγενικά

• φαφούτα
• φαφουτιάζω
• φαφουτιαίνω
• Φαφούτης (επώνυμο)
• φαφούτικα
• φαφούτικος
• φαφούτισσα
• Φαφούτης

Μεταφράσεις

    φαφούτης

αγγλικά : fangless (en), edentulous (en) γερμανικά : zahnlos (de)