φρονιμότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φρονιμότητα	οι	φρονιμότητες
γενική	της	φρονιμότητας	των	φρονιμοτήτων
αιτιατική	τη	φρονιμότητα	τις	φρονιμότητες
κλητική		φρονιμότητα		φρονιμότητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρονιμότητα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή φρονιμότης από την αιτιατική ενικού «τὴν φρονιμότητα». Συγχρονικά αναλύεται σε φρόνιμ(ος) + -ότητα.

Προφορά

ΔΦΑ : /fɾo.niˈmo.ti.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φρο‐νι‐μό‐τη‐τα

Ουσιαστικό

φρονιμότητα θηλυκό

• (λόγιο) συνώνυμο του φρόνηση, σύνεση, φρονιμάδα

Μεταφράσεις

    φρονιμότητα

Πηγές

• φρόνιμος (& φρονιμότητα) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

φρονιμότητα θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• αιτιατική ενικού του φρονιμότης