φυσιολάτρις

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φυσιολάτρις	οι	φυσιολάτριδες
γενική	της	φυσιολάτριδος (φυσιολάτριδας)	των	φυσιολατρίδων (φυσιολάτριδων)
αιτιατική	τη	φυσιολάτριδα	τις	φυσιολάτριδες
κλητική		φυσιολάτρι (φυσιολάτρις)		φυσιολάτριδες
Κλίση από τα αρχαία ελληνικά. Οι τύποι γενικής '-ιδας, -'ιδων, στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «συνεργάτις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φυσιολάτρις < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα φυσιολάτρις < φυσιολάτρης + κατάληξη θηλυκού

Ουσιαστικό

φυσιολάτρις, -ιδος θηλυκό

• (λόγιο) η φυσιολάτρισσα

Πηγές

• φυσιολάτρις - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)
• «φυσιολάτρης, θηλ. -ις, -ιδος» ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .