ψίαθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ψίαθος	αἱ	ψίαθοι
γενική	τῆς	ψιάθου	τῶν	ψιάθων
δοτική	τῇ	ψιάθῳ	ταῖς	ψιάθοις
αιτιατική	τὴν	ψίαθον	τὰς	ψιάθους
κλητική ὦ!		ψίαθε		ψίαθοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψιάθω
γεν-δοτ	τοῖν		ψιάθοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψίαθος < τεχνικός όρος, πιθανόν, δάνειο. Λήγουν σε -θος λέξεις που σχετίζονται με την καλαθοπλεκτική, όπως γύργαθος, κάλαθος.

Ουσιαστικό

ψίαθος θηλυκό (επίσης ως αρσενικό)

1. η ψάθα
2. πλέγμα από σχοίνους ή βούρλα

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ψίεθος

Παράγωγα

• ψιαθηδόν
• ψιάθιον
• ψιαθίζομαι
• ψιαθοπλόκος
• ψιαθώδης

Πηγές

• ψίαθος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψίαθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• {{Π:Δημητράκος 1964}