ἡσύχως

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἡσύχως < ἥσυχ(ος) + -ως

Επίρρημα

ἡσύχως

• επίρρημα θετικού βαθμού του επιθέου ἥσυχος: ήσυχα

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Κύρου Παιδεία, 5, 3.53

  τούτῳ μὲν ὁ Κῦρος δοὺς ἡγεμόνας τῆς ὁδοῦ πορεύεσθαι ἐκέλευεν ἡσύχως

Θετικός	Συγκριτικός	Υπερθετικός
Επίθετο
ἥσυχος	ἡσυχώτερος / ἡσυχαίτερος	ἡσυχώτατος / ἡσυχαίτατος
Επίρρημα
ἡσύχως / ἡσυχῇ / ἥσυχα	ἡσυχώτερον / ἡσυχαίτερον	ἡσυχώτατα / ἡσυχαίτατα

Πηγές

• ἡσύχως, ἥσυχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.