Ἡράκλειον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	Ἡράκλειον	τὰ	Ἡράκλειᾰ
γενική	τοῦ	Ἡρακλείου	τῶν	Ἡρακλείων
δοτική	τῷ	Ἡρακλείῳ	τοῖς	Ἡρακλείοις
αιτιατική	τὸ	Ἡράκλειον	τὰ	Ἡράκλειᾰ
κλητική ὦ!		Ἡράκλειον		Ἡράκλειᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἡρακλείω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἡρακλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἡράκλειον < Ἡρακλ(ῆς) + -ειον

Κύριο όνομα

Ἡράκλειον ουδέτερο

• ονομασία ιερού του Ηρακλή

Πηγές

• Ἡράκλειον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.