ὠρυθμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὠρυθμός < ὠρυγή

Ουσιαστικό

ὠρυθμός αρσενικό

• ὠρυγή, κραυγή, βρυχηθμός ζώου άγριου ή σκύλου, ουρλιαχτό

Συνώνυμα

• ὑλακή
• ὠρυγή και ὠρυγμός