ῥέκτης

Δείτε επίσης : ρέκτης

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ῥέκτης	οἱ	ῥέκται
γενική	τοῦ	ῥέκτου	τῶν	ῥεκτῶν
δοτική	τῷ	ῥέκτῃ	τοῖς	ῥέκταις
αιτιατική	τὸν	ῥέκτην	τοὺς	ῥέκτᾱς
κλητική ὦ!		ῥέκτᾰ		ῥέκται
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥέκτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ῥέκταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ῥέκτης (ελληνιστική κοινή) < (αρχαία ελληνική ῥέζω) θέμα ῥεκ- + -της, παράλληλος τύπος του αρχαίου ῥεκτήρ (εργαζόμενος, αυτός που δρα)^[1]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

ῥέκτης αρσενικό

(ελληνιστική κοινή) ενεργός, δραστήριος

Σύνθετα[επεξεργασία]

κακορρέκτης (διαφορετικό το κακορέκτης)
μεγαλορρέκτης

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

θηλυκό ῥέκτις της καθαρεύουσας

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ ρέκτης - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές[επεξεργασία]

ῥέκτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ῥέκτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] ρέκτης - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

[1]

ῥέκτης

Πίνακας περιεχομένων

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

ῥέκτης

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση