béton

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
béton	bétons

(ουσιαστικό) béton, προς το 1165 < betun < λατινική bitumen

^{(βοήθεια·αρχείο)}

béton ^(fr) αρσενικό

το μπετόν
Il habite un immeuble fait de béton. - Κατοικεί σε ένα κτήριο από μπετόν.
(κατ’ επέκταση) πόλη, ουρανοξύστης, κτήριο, το περιβάλλον μιας πόλης με μια έννοια καταπίεσης
"Faut pas en vouloir aux mariolles

Y z’ ont pas eu d’éducation

À la Cour Neuve y a pas d’école

Y a qu’ des prisons et du béton"

(Renaud, από το τραγούδι Adieu minette)
(οικείο, μεταφορικά) μιλώντας για τη σθεναρότητα, την αντοχή ή τη σκληρότητα ενός ανθρώπου ή αντικειμένου, γερός
Un contrat en béton.

Cet avocat, c'est du béton.

Ce biscuit est tout sec, c'est du béton.

(απαρέμφατο) béton, verlan του tomber, με αναστροφή των συλλαβών

laisser béton ^(fr)