soleo

Ίντο (io)

Ουσιαστικό

soleo ^(io)

• το ψάρι γλώσσα

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

soleo < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈso.le.oː/

Ρήμα

soleo ^(la)

• συνηθίζω

Κλίση

B' συζυγία (ημιαποθετικό) (soleo, solitus sum, solere)

Ενεστώτας Οριστική: soleō, soles, solet, solemus, soletis, solent. Υποτακτική: soleăm, soleās, soleăt, soleāmus, soleātis, soleant. Προστακτική: -, sole, -, -, solete, -. Απαρέμφατο: solere. Μετοχή: solens, solens, solens (-ntis). Παρατατικός Οριστική: solebăm, solebās, solebăt, solebāmus, solebātis, solebant. Υποτακτική: solerĕm, solerēs, solerĕt, solerēmus, solerētis, solerent. Μέλλοντας Οριστική: solebō, solebĭs, solebĭt, solebĭmus, solebĭtis, solebunt. Υποτακτική: soliturus-a-um sim, sis, sit, solituri-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, soletō, soletō, -, soletōte, solentō. Απαρέμφατο: soliturum-am-um/os-as-a esse. Μετοχή: soliturus-a-um. Παρακείμενος Οριστική: solitus-a-um sum, es, est, soliti-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: solitus-a-um sim, sis, sit, soliti-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: solitum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: solitus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: solitus-a-um eram, eras, erat, soliti-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: solitus-a-um essem, esses, esset, soliti-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: solitus-a-um ero, eris, erit, soliti-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: solitum-am-um/-os-as-a fore. Γερούνδιο solendī, solendō, solendum, solendō. Σουπίνο solitum, solitu.