φίλανδρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

φίλανδρος < (φίλος) φίλ- + -ανδρος (ἀνήρ)

Επίθετο

φίλανδρος, -η, -ο

1. που αγαπά υπερβολικά τους άνδρες
2. που αγαπά τις ανδρικές συνήθειες, τους ανδρικούς τρόπους
3. που αγαπά τον σύζυγο κάποιας άλλης

Πηγές

• φίλανδρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φίλανδρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.