ψέξαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

ψέξαι

• απαρέμφατο ενεργητικού αορίστου (ἔψεξα) του ψέγω

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Νόμοι, 7, 823c @scaife.perseus

  τί δὴ δραστέον περὶ τὰ τοιαῦτα; τὸν μέν, τὸν νομοθέτην, ἐπαινέσαι καὶ ψέξαι χρεὼν τὰ περὶ θήρας πρὸς τοὺς τῶν νέων πόνους τε καὶ ἐπιτηδεύματα, τὸν δʼ αὖ νέον ἀκούσαντα πείθεσθαι,

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Γαληνός, De sanitate tuenda, 2.4 @scaife.perseus

  καὶ ταῦτα, μὰ τοὺς θεοὺς, οὐχ ὑπὲρ τοῦ ψέξαι τὸν ἄνδρα προεθέμην εἰπεῖν·

Ρηματικός τύπος

ψέξαι

• (β΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής μέσου αορίστου (ἐψαξάμην) του ψέγω)
• γ΄ πρόσωπο ενικού ευκτικής ενεργητικού αορίστου (ἔψεξα) του ψέγω

  ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Ωριγένης, Commentarii in evangelium Joannis (lib. 19, 20, 28, 32), 20.28.254 @scaife.perseus

  οὐδεὶς γὰρ εὐλόγως ἂν ψέξαι ἢ ἐγκαλέσαι ἢ μέμψαιτο τῷ μὴ πεφυκότι πρὸς τὰ κρείττονα.