ἀκτύπητος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀκτύπητος < ἀ- στερητικό + κτυπῶ, κτυπη- + -τος

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: ακτύπητος, αχτύπητος

Επίθετο

ἀκτύπητος

• που δεν λαβώθηκε, που δε χτυπήθηκε

  ※  12ος αιώνας ⌘ Διγενής Ακρίτης, χφ Άνδρου, 392.

  Εἰς ταύτην τὴν συμπλοκὴν τοῦ πολέμου ὁποὺ ἔγινεν τότες ὀλίγοι ἐφυλάχθησαν ἀκτύπητοι

Κλιτικοί τύποι

• ἀκτύπητοι (αρσενικό, πληθυντικός)

Συγγενικά

• ἀκτύπητα (επίρρημα)
• ἀνεκτύπητος
• ἀκτυπῶ → και δείτε τη λέξη κτυπῶ

Πηγές

• σελ.195, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ἀκτύπητος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἀκτύπητος σελ.205 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)