Δωριεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Δωριεύς	οἱ	Δωριεῖς - Δωριῆς*
γενική	τοῦ	Δωριέως & Δωριῶς	τῶν	Δωριέων & Δωριῶν
δοτική	τῷ	Δωριεῖ	τοῖς	Δωριεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Δωριέᾱ & Δωριᾶ	τοὺς	Δωριέᾱς & Δωριᾶς
κλητική ὦ!		Δωριεῦ		Δωριεῖς - Δωριῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Δωριῆ1 ή Δωριεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Δωριέοιν
Κλίνεται όπως το βασιλεύς με επιπλέον συνηρημένους τύπους. * αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'ἁλιεύς' όπως «ἁλιεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Δωριεύς < άγνωστης ετυμολογίας. Μερικοί το συνδέουν με το δόρυ.

Ουσιαστικό

Δωριεύς αρσενικό

• (εθνικό όνομα) που ανήκει στη φυλή των Δωριέων

Συγγενικά

• Δωριάζω
• Δωριακός
• Δωριαρχέω
• Δωρίεια (ουδέτερο, πληθυντικός)
• Δωρίζω
• Δωρικός
• Δώριος
• Δωρίς
• Δωρίσδω
• Δωρισμός
• Δωριστί

Κύριο όνομα

Δωριεύς αρσενικό

• ανδρικό όνομα

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 3, 8.2

  Δωριεύς Ῥόδιος τὸ δεύτερον ἐνίκα

Δείτε επίσης

• Δῶρος

• Δωριείς στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Δωριεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Δωριεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.