Ιανός
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | Ιανός | οι | Ιανοί |
| γενική | του | Ιανού | των | Ιανών |
| αιτιατική | τον | Ιανό | τους | Ιανούς |
| κλητική | Ιανέ | Ιανοί | ||
| Ο πληθυντικός, για τη μεταφορική σημασία. | ||||
| Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- Ιανός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή Ἰανός < λατινική Ianus < ianus < προέλευσης από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή
- για την αστρονομία < (λόγιο δάνειο) λατινική Ianus
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /i.aˈnos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Ι‐α‐νός
Κύριο όνομα[επεξεργασία]
Ιανός αρσενικό
- (ρωμαϊκή μυθολογία) θεός του πολέμου με τα δύο πρόσωπα, όλων των ενάρξεων και των διαβάσεων, όπως είναι οι θύρες, οι πύλες και οι γέφυρες
- (μεταφορικά) πρόσωπο ή φαινόμενο με 2 όψεις
- ↪ Τι κρύβεται πίσω από τον Ιανό του κυβερνητικού ανασχηματισμού;
- → δείτε και τη λέξη διπρόσωπος
- (αστρονομία) δορυφόρος του Πλούτωνα (ανακαλύφθηκε το 1966)
Συγγενικά[επεξεργασία]
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
-
Ιανός στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ρωμαϊκή θεότητα
|
στην αστρονομία
|
Πηγές[επεξεργασία]
- Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'ναός' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα λατινικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (νέα ελληνικά)
- Λόγια δάνεια από τα λατινικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Κύρια ονόματα (νέα ελληνικά)
- Ρωμαϊκή μυθολογία (νέα ελληνικά)
- Μεταφορικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αστρονομία (νέα ελληνικά)
- Δορυφόροι (νέα ελληνικά)
- Τοπωνύμια (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)