ανάκλιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανάκλιση	οι	ανακλίσεις
γενική	της	ανάκλισης*	των	ανακλίσεων
αιτιατική	την	ανάκλιση	τις	ανακλίσεις
κλητική		ανάκλιση		ανακλίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανακλίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάκλιση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνάκλισις < ἀνακλίνω < ἀνά (ανά-) + κλίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈna.kli.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νά‐κλι‐ση

ομόηχο: ανάκληση

παρώνυμο: ανάκλαση

Ουσιαστικό

ανάκλιση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ανακλίνω
  1. πλάγιασμα, ξάπλωμα
  2. ανασήκωμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ανακλίνω, ανά και κλίνω

Μεταφράσεις

    ανάκλιση