γαλακτοπότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γαλακτοπότης	οἱ	γαλακτοπόται
γενική	τοῦ	γαλακτοπότου	τῶν	γαλακτοποτῶν
δοτική	τῷ	γαλακτοπότῃ	τοῖς	γαλακτοπόταις
αιτιατική	τὸν	γαλακτοπότην	τοὺς	γαλακτοπότᾱς
κλητική ὦ!		γαλακτοπότᾰ		γαλακτοπόται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γαλακτοπότᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		γαλακτοπόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γαλακτοπότης < γαλακτο- + -πότης

Ουσιαστικό

γαλακτοπότης, -ου αρσενικό

• που πίνει γάλα

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 1 (Κλειώ), 216

  ἀλλ᾽ ἀπὸ κτηνέων ζώουσι καὶ ἰχθύων: γαλακτοπόται δ᾽ εἰσί. [για τους Μασσαγέτες]

  Μετάφραση (1964): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

Συγγενικά

• γαλακτοποτέω
• γαλακτοποσία

→ και δείτε τις λέξεις γάλα και πότης

Πηγές

• γαλακτοπότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γαλακτοπότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.