γλωσσεύω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- γλωσσεύω < → λείπει η ετυμολογία
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ɣloˈse.vo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : γλωσ‐σεύ‐ω
Ρήμα
[επεξεργασία]
γλωσσεύω, αόρ.: γλώσσεψα (χωρίς παθητική φωνή)
- φλυαρώ, πολυλογώ, ιδίως με αυθάδη τρόπο
- μιλάω χωρίς σεβασμό, βγάζω γλώσσα
- ↪ γλωσσεύει ως και το δάσκαλο
- βρίζω
Συγγενικά
[επεξεργασία]Κλίση
[επεξεργασία] Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | γλωσσεύω | γλώσσευα | θα γλωσσεύω | να γλωσσεύω | γλωσσεύοντας | |
| β' ενικ. | γλωσσεύεις | γλώσσευες | θα γλωσσεύεις | να γλωσσεύεις | γλώσσευε | |
| γ' ενικ. | γλωσσεύει | γλώσσευε | θα γλωσσεύει | να γλωσσεύει | ||
| α' πληθ. | γλωσσεύουμε | γλωσσεύαμε | θα γλωσσεύουμε | να γλωσσεύουμε | ||
| β' πληθ. | γλωσσεύετε | γλωσσεύατε | θα γλωσσεύετε | να γλωσσεύετε | γλωσσεύετε | |
| γ' πληθ. | γλωσσεύουν(ε) | γλώσσευαν γλωσσεύαν(ε) |
θα γλωσσεύουν(ε) | να γλωσσεύουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | γλώσσεψα | θα γλωσσέψω | να γλωσσέψω | γλωσσέψει | ||
| β' ενικ. | γλώσσεψες | θα γλωσσέψεις | να γλωσσέψεις | γλώσσεψε | ||
| γ' ενικ. | γλώσσεψε | θα γλωσσέψει | να γλωσσέψει | |||
| α' πληθ. | γλωσσέψαμε | θα γλωσσέψουμε | να γλωσσέψουμε | |||
| β' πληθ. | γλωσσέψατε | θα γλωσσέψετε | να γλωσσέψετε | γλωσσέψτε | ||
| γ' πληθ. | γλώσσεψαν γλωσσέψαν(ε) |
θα γλωσσέψουν(ε) | να γλωσσέψουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω γλωσσέψει | είχα γλωσσέψει | θα έχω γλωσσέψει | να έχω γλωσσέψει | ||
| β' ενικ. | έχεις γλωσσέψει | είχες γλωσσέψει | θα έχεις γλωσσέψει | να έχεις γλωσσέψει | έχε γλωσσεμένο | |
| γ' ενικ. | έχει γλωσσέψει | είχε γλωσσέψει | θα έχει γλωσσέψει | να έχει γλωσσέψει | ||
| α' πληθ. | έχουμε γλωσσέψει | είχαμε γλωσσέψει | θα έχουμε γλωσσέψει | να έχουμε γλωσσέψει | ||
| β' πληθ. | έχετε γλωσσέψει | είχατε γλωσσέψει | θα έχετε γλωσσέψει | να έχετε γλωσσέψει | έχετε γλωσσεμένο | |
| γ' πληθ. | έχουν γλωσσέψει | είχαν γλωσσέψει | θα έχουν γλωσσέψει | να έχουν γλωσσέψει | ||
| Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί) | ||||||
| Παρακείμενος | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) γλωσσεμένο | |||||
| Υπερσυντέλικος | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) γλωσσεμένο | |||||
| Συντελ. Μέλλ. | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) γλωσσεμένο | |||||
| Υποτακτική | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) γλωσσεμένο | |||||
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
γλωσσεύω
|
|
Πηγές
[επεξεργασία]
- ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
- Ηλίας Ιω. Καμπανάς, Μονοτονικό Λεξικό της Δημοτικής: Ορθογραφικό, Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό (Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεων Καμπανά 1990)