δοκοῦν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δοκοῦν < δοκῶν, δοκοῦσα, δοκοῦν, μετοχή ενεστώτα του δοκέω αλλά και του σπανίως αναφερομένου στα γραπτά δοκόω

Μετοχή

δοκοῦν ουδέτερο

• ουδέτερο της μετοχής ενεστώτα δοκῶν του δοκόω
• μετοχή ενεστώτα του απρόσωπου ρήματος δοκεῖ
• ουδέτερο της μετοχής δοκῶν του δοκόω

Συγγενικά

• το δόξον (μετοχή μέλλοντα του απροσώπου δοκεῖ)
• το δόξαν (μετοχή αορίστου του απροσώπου δοκεῖ)
• το δεδογμένον (μετοχή παρακειμένου του απροσώπου δοκεῖ)

→ δείτε τη λέξη δοκούν νεοελληνικής

→ δείτε τη λέξη δοκέω αρχαιοελληνικής