επίχειρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	επίχειρα
γενική	των	επίχειρων & επιχείρων
αιτιατική	τα	επίχειρα
κλητική		επίχειρα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίχειρα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίχειρα < ἐπί + χείρ

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpi.çi.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πί‐χει‐ρα

Ουσιαστικό

επίχειρα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (λόγιο) το αποτέλεσμα των ενεργειών κάποιου, η πληρωμή, ή τιμωρία για κάτι κακό που έκανε

  ↪ έλαβε τα επίχειρα της κακίας του

Μεταφράσεις

    επίχειρα