θείωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θείωση	οι	θειώσεις
γενική	της	θείωσης*	των	θειώσεων
αιτιατική	τη	θείωση	τις	θειώσεις
κλητική		θείωση		θειώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, θειώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θείωση < θείο(ν) + -ωση, (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική sulfurisation

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈθi.o.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θεί‐ω‐ση

Ουσιαστικό

θείωση θηλυκό

1. το θειάφισμα
2. (χημεία) εμπλουτισμός μιας ουσίας με θείο ή με θειούχα ένωση

Μεταφράσεις

    θείωση