θεολόγος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	θεολόγος	οι	θεολόγοι
γενική	του/της	θεολόγου	των	θεολόγων
αιτιατική	τον/τη	θεολόγο	τους/τις	θεολόγους
κλητική		θεολόγε		θεολόγοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεολόγος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική θεολόγος. Συγχρονικά αναλύεται σε θεο- + -λόγος

Ουσιαστικό

θεολόγος αρσενικό ή θηλυκό

1. (θρησκεία, θεολογία) που μελετά και ερμηνεύει τα ιερά κείμενα μιας θρησκείας ή την ιστορία των θρησκειών
2. (επάγγελμα) καθηγητής που διδάσκει θρησκευτικά

Συγγενικά

• αθεολόγητος
• θεολογείο
• θεολογία
• θεολογικά
• θεολογικός
• θεολογώ

→ και δείτε τις λέξεις θεός και λέγω

Μεταφράσεις

    θεολόγος

αγγλικά : theologian (en) γαλλικά : αρσενικό: théologien (fr), θηλυκό: théologienne (fr) γερμανικά : αρσενικό: Theologe (de), θηλυκό: Theologin (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	θεολόγος	οἱ	θεολόγοι
γενική	τοῦ	θεολόγου	τῶν	θεολόγων
δοτική	τῷ	θεολόγῳ	τοῖς	θεολόγοις
αιτιατική	τὸν	θεολόγον	τοὺς	θεολόγους
κλητική ὦ!		θεολόγε		θεολόγοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θεολόγω
γεν-δοτ	τοῖν		θεολόγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεολόγος < (θεός) θεο- + -λόγος (λόγος)

Ουσιαστικό

θεολόγος αρσενικό

1. αυτός που ασχολείται με τους θεούς, τους μελετά ή γράφει γι’ αυτούς (όπως οι ποιητές)
2. αυτός που ασχολείται με την κοσμολογία ή την κοσμογέννηση
3. (ελληνιστική σημασία , θρησκεία) ο θεολόγος

Πηγές

• θεολόγος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.